പ്രിയതേ..
ചുണ്ടിലൊരവ്യക്ത മന്ദസ്മിതം കോര്ത്തു
നീ മയങ്ങുന്നു..
(2)
ചാരെ അതുകണ്ടു നില്ക്കുന്ന
ഞാനും ചിരിയ്ക്കുന്നു
നീയപ്പോഴും കനവിന്റെ പൂവള്ളിയൂഞ്ഞലില്
ചില്ലാട്ടമാടുന്നു
പ്രിയതേ..
ചുണ്ടിലൊരവ്യക്ത മന്ദസ്മിതം കോര്ത്തു
നീ മയങ്ങുന്നു..
ആര്ദ്രം വിളിച്ചു ഞാന് മെല്ലെ മെല്ലെ
നീയുണരുന്നു
ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു പോകുന്നു..
വിടരാനൊരുങ്ങുന്നതിന്നേറെ മുമ്പെ
മഞ്ഞിന് കണം തൂങ്ങി നൂര്ന്നു പോകുന്ന
പൂവിതള് നൊമ്പരം
നിന്റെ മിഴിയിണകള് ചേര്ന്നു ചൊല്ലുന്നു
കാതരേ..
എന്തിനാണിന്നു നിന് പരിഭവം
കണ്ടുകിടന്ന നിന്നോമന സ്വപ്നം
മുറിഞ്ഞുവോ..?
ഓമലേ..
മുറിയും കിനാവിന്റെ മറുപാതി
പലവട്ടമന്യോനമോതിയോരല്ലേ നാം
(2)
കാതോര്ത്തു കൊള്ളുക!
കാതോര്ത്തു കൊള്ളുക!
ഞാന് നിന്റെ കാണാക്കിനാപ്പാതി പാടാം..
ഞാന് നിന്റെ കാണാക്കിനാപ്പാതി പാടാം..
നീരുറവയായതു നീയേ
നിനക്കൊഴുകുവാന് അരുവിയായ് ഞാനെ
(2)
പിന്നെയോളമായ് നീന്തി കളിച്ചു നീ
പിന്നിലോരമായ് കണ്ടു ചിരിച്ചു ഞാന്
പുഴയായ് ഒഴുകി നീയെത്തി
അഴിമുഖമായ് ഞാന് കാത്തു നിന്നു
സാഗരമായ് നീ മാറി
ചക്രവാളമായ് ഞാന് തൊട്ടു നിന്നു
നീ ശ്യാമമേഘമായപ്പോള്
ഞാന് കാറ്റായ് നിന് കൂട്ടു വന്നു
നീ മേഘജ്യോതിയായ് മുമ്പെ
ഞാന് മേഘനാദമായ് പിമ്പെ
മാരിയായ് നീ പെയ്തു നിന്നു
താഴെ മാമലയായ് ഞാന് കിടന്നു
ഹരിതമായ് നീ ചെരിവിലെങ്ങോ
ഹരിണമായ് ഞാനോടി വന്നു
പറവയായ് നീ പാറി വാനില്
നിന്റെ ചിറകൊച്ചയായ് ഞാനുമൊപ്പം
രാഗമായ് നീ അരൂപിയായ്
രാഗമായ് നീ അരൂപിയായ്
തേടിപിടിച്ചു ഞാന് താളമായ്..
തേടിപിടിച്ചു ഞാന് താളമായ്..
പൂക്കളായ് തളിരുകളിലോടി നടന്നു നീ
ഋതുകളായ് എന്നും ഒപ്പം കൊതിച്ചു ഞാന്
ചേമന്തിയായ് വിരിഞ്ഞു നീ
അന്നു വാസന്ത ഋതുവായി വന്നു ഞാന്
പൂവാകയായി നീ പൂക്കവേ
ഗ്രീഷ്മ കാലമായ് മാറിയെന് കോലവും
നീലക്കടമ്പായ് പൂത്തു നീ
വര്ഷകാലമായ് നിന് കണ്ണു പൊത്തി ഞാന്
താമരായ് നീരാടി നീ
ശരത്കാാലമായ് കടവൊത്തൊളിച്ചു ഞാന്
മുല്ലയില് അല്ലിയായ് മാറി നീ
കിളിചില്ലയില് ഹേമന്തമായി ഞാന്
പാചോറ്റിയായ് നൃത്തമാടി നീ
കണ്ടു ശിശിരമായ് പാട്ടൊന്നു പാടി ഞാന്
തുമ്പതന് തുമ്പത്തൊളിച്ചു നീ
തുമ്പതന് തുമ്പത്തൊളിച്ചു നീ
ഓണമായ് വന്നു വിളിച്ചു ഞാന്
തുമ്പിയായ് പാറിക്കളിച്ചു നീ
പോക്കുവെയിലായ് പൊന്നണിയിച്ചു ഞാന്
അന്തിയായ് നിന് മുഖം ചോന്നു
ഞാനൊരുകുടമിരുളുമായ് വന്നു
നീ നറും നീല നിലാവായ്
നീ നറും നീല നിലാവായ്
ഞാനീറാനാമൊരു കോടക്കാറ്റായ്..
നിശാഗന്ധിയായ് നീ വിളിച്ചു
നിശാശലഭമായ് ഞാന് വന്നു
എത്രനാം ഹ്ലാദം കുടിച്ചു
എത്രനാം ഹ്ലാദം കുടിച്ചു
പുലരിയെത്താതിരിയ്ക്കാന് കൊതിച്ചു
പുലരിയെത്താതിരിയ്ക്കാന് കൊതിച്ചു
കിളികുലം ചിതറി ചിലച്ചു
കിളികുലം ചിതറി ചിലച്ചു
ഉദയമായ് ഹൃദയം പിടച്ചു
ഉദയമായ് ഹൃദയം പിടച്ചു
തമ്മിലകലാതിരിയ്ക്കാന് കിതച്ചു
തമ്മിലകലാതിരിയ്ക്കാന് കിതച്ചു
പുതുരൂപങ്ങള് വിനയായ് ഭവിച്ചു..
പുതുരൂപങ്ങള് വിനയായ് ഭവിച്ചു..
കുളിരുള്ള വെയിലായിരുന്നു നീ
ചൂടുള്ള മഞ്ഞായിരുന്നു ഞാന്..
(2)
പ്രിയതേ..
പ്രിയതേ..
ചുണ്ടിലൊരവ്യക്ത മന്ദസ്മിതം കോര്ത്തു
വീണ്ടും മയങ്ങിയോ..?
വീണ്ടും മയങ്ങിയോ..?
പിന്നെയും ഏതോ കിനാവിന്റെ
ജാലകപ്പാളികള് തുറന്നുവോ..
നിന് കാഴ്ചപാതിയാവോളം
നിന് കാഴ്ചപാതിയാവോളം
ആ പുഞ്ചിരി കണ്ടിരുന്നോട്ടെ ഞാന്..
ആ പുഞ്ചിരി കണ്ടിരുന്നോട്ടെ ഞാന്..
പ്രിയതേ..
ചുണ്ടിലൊരവ്യക്ത മന്ദസ്മിതം
കോര്ത്തു നീ മയങ്ങുന്നു..
ചാരെ അതുകണ്ടു നില്ക്കുന്ന
ഞാനും ചിരിയ്ക്കുന്നു
നീയപ്പോഴും കനവിന്റെ പൂവള്ളിയൂഞ്ഞലില്
ചില്ലാട്ടമാടുന്നു..
ചില്ലാട്ടമാടുന്നു..
No comments:
Post a Comment