ലക്ഷാ..ര്ച്ചന കണ്ടു..
മടങ്ങുമ്പോ..ളൊരു
ലജ്ജയില് മുങ്ങി..യ
മുഖം കണ്ടു..
ലക്ഷാര്ച്ചന കണ്ടു മടങ്ങുമ്പോളൊരു
ലജ്ജയില് മുങ്ങിയ
മുഖം കണ്ടു
മല്ലികാ..ര്ജ്ജുന
ക്ഷേത്രത്തില്വച്ചവള്..
(2)
മല്ലീശരന്റെ പൂവമ്പു കൊണ്ടു
(2)
ലക്ഷാര്ച്ചന കണ്ടു മടങ്ങുമ്പോളൊരു
ലജ്ജയില് മുങ്ങിയ
മുഖം കണ്ടു..
മുഖക്കുരു മുളയ്ക്കുന്ന കവിളിലെ
കസ്തൂരി നഖക്ഷതം കൊണ്ടു ഞാന്
കവര്ന്നെടുത്തു
അധരംകൊണ്ടധരത്തില്
അമൃതു നിവേദിക്കും
(2)
അസുലഭ നിര്വൃതി അറിഞ്ഞു ഞാന്
അറിഞ്ഞു ഞാ..ന്
ലക്ഷാര്ച്ചന കണ്ടു മടങ്ങുമ്പോളൊരു
ലജ്ജയില് മുങ്ങിയ മുഖം കണ്ടു
അസ്ഥികള്ക്കുള്ളി..ലോ..രുന്മാദ
വിസ്മൃതിതന്
അജ്ഞാതസൗരഭം.. പടര്ന്നുകേറി..
അതുവരെയറിയാത്ത
പ്രാണഹര്ഷങ്ങളില്..
അവളുടെ താരുണ്യമലിഞ്ഞിറങ്ങി
അലിഞ്ഞിറങ്ങി..
ലക്ഷാര്ച്ചന കണ്ടു മടങ്ങുമ്പോളൊരു
ലജ്ജയില് മുങ്ങിയ മുഖം കണ്ടു
മല്ലികാര്ജ്ജുന
ക്ഷേത്രത്തില്വച്ചവള്
മല്ലീശരന്റെ പൂവമ്പു കൊണ്ടു
മല്ലീ...ശരന്റെ...
പൂ...വമ്പു കൊ..ണ്ടു...
No comments:
Post a Comment